به نقل از «ایسنا»

به یاد لبخندهای کاپیتان سیروس قایقران

تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۶۳۰۲۱

ایسنا/گیلان به بهانه بیست و ششمین سالگرد درگذشت سیروس قایقران پای صحبت های یکی از عکاسان پیشکسوت می نشینیم و چند قاب از خاطرات مشترک در فعالیت حرفه ای این اسطوره فوتبال را مرور کنیم.

عکس‌ها ثبت لحظات تلخ و شیرین هستند که بدون یک کلمه سخن؛ یک دنیا برایت حرف می زنند و امروز در آستانه بیست و ششمین سالگرد درگذشت سیروس قایقران، لحظاتی چند با عکاس پیشکسوتی که به واسطه فعالیت خبری از نزدیک فعالیت حرفه ای این کاپیتان تیم ملی را رصد و ثبت کرده، گفت‌وگو می‌کنیم و آلبوم خاطرات آن روزها را ورق می زنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ناصر عظیمی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: متولد سال ۴۳ هستم و از سال ۶۲ فعالیتم را در حوزه عکاسی آغاز کردم و بیشترین حضورم در عرصه عکاسی ورزشی بوده و طی این مدت با روزنامه‌های مختلفی از جمله رسالت، همشهری، جام جم و ایران هم چنین خبرگزاری‌های فارس به عنوان دبیر گروه عکس همکاری داشتم و در حال حاضر نیز دبیر گروه عکس استان های خبرگزاری ایسنا هستم.

وی که به واسطه عکاسی خبری، بازی های سیروس قایقران را دیده و خاطراتی از روزهای طلایی این کاپیتان تیم ملی در آلبوم خاطراتش دارد، گفت: از سال ۶۳ که سیروس قایقران به تیم ملی دعوت شد؛ من به عنوان عکاس ورزشی فعالیت داشتم و با توجه به اینکه آن زمان تعداد عکاسان ورزشی کم و انگشت شمار بودند، فوتبالیست‌ها هم عکاسان را به چهره می‌شناختند و بعد از بازی نیز ارتباطات خوبی داشتیم و صحبت‌هایی رد و بدل می‌شد به ویژه این که یکی از دایی‌های من استودیو عکاسی داشت و ما عکس‌ها را تبدیل به پوستر می‌کردیم لذا باید از نزدیک و با ژست خاص از بازیکنان عکس می‌گرفتیم.

همه این‌ها باعث شده بود که با فوتبالیست‌ها از جمله زنده یاد سیروس قایقران از نزدیک ارتباط داشته باشم و اولین چیزی که در رفتار سیروس قایقران جلب توجه می‌کرد شخصیت، وقار و ادب او در برخورد بود.

این عکاس پیشکسوت به سفرهای خارجی که با تیم ملی داشت اشاره و تصریح کرد: بعد از اتمام جنگ تحمیلی، بازی صلح و دوستی با تیم عراق در کویت برگزار شد و من هم در این سفر حضور داشتم و اتفاقاً یکی از عکس‌های من به عنوان عکس منتخب این مسابقات برگزیده شد که در این بازی مرحوم قایقران جزو تیم ملی بود و بازی خوبی داشت.

عظیمی ادامه داد: ۱۲ آبان سال ۷۱ در جام ملتهای آسیا هیروشیمای ژاپن همراه ایشان بودم هم چنین سال ۷۶ بازی‌های انتخاباتی جام مقدماتی فرانسه در سوریه ایشان در تیم ملی حضور داشت و من هم در این سفر بودم و خاطرات زیادی دارم و می توانم بگویم سیروس قایقران شخصیت اجتماعی خوبی داشت، وقت آزاد در بین بازی‌ها گپ و گفت داشتیم و به دلیل ارتباطات دوستانه و شخصیت اجتماعی که داشت چهره بسیار خوبی از او ساخته بود.

دبیر سرویس عکس استان های ایسنا تاکید کرد: اگر در یک قاب عکس بخواهم سیروس قایقران را توصیف کنم صبوری و کار حرفه‌ای او را به تصویر می‌کشم.

وی افزود: سال ۶۷ که آقای دهداری با توجه به جایگاه خاصی که داشت، بازوبند کاپیتانی تیم ملی را به بازوی سیروس قایقران بست، حرکت به یاد ماندنی بود.  بعد از آن در سال ۶۷ در جام ملت‌های آسیایی در قطر سیروس قایقران کاپیتان بود و ایران به مقام سومی رسید. سال ۶۹ گل‌هایی که در بازی‌های آسیایی پکن زد بعد از ۲۰ سال ما را به قهرمانی رساند. مدتی به تیم الاتحاد قطر پیوست و بعد از مدتی به تیم ملوان بازگشت و مدتی را هم در تیم کشاورز تهران سرمربی بود تا سال ۷۷ که آن اتفاق افتاد.

عظیمی گفت: شنیدن خبر تصادف سیروس، شوک عجیبی به فوتبال‌دوستان وارد کرد. متاسفانه سوانح رانندگی از جمله اتفاقاتی هستند که اخبار آن را هر روز کم و بیش می‌شنویم ولی وقتی برای کسی که با او خاطره مشترک داری این اتفاق تلخ رخ می‌دهد انگار جزوی از وجودت دچار ناراحتی شده و من هم از این قاعده مستثنا نبودم. وقتی این خبر را شنیدم تمام خاطراتی که از سیروس قایقران داشتم مثل یک نگاتیو از جلوی چشمم رد می‌شد.

این عکاس پیشکسوت ضمن گرامیداشت بیست و ششمین سالگرد درگذشت سیروس قایقران تصریح کرد: شخصیتی که سیروس داشت فقط برای آن دوره نبود. ادب، متانت و فعالیت حرفه‌ای او باعث شده تا اهالی بندرانزلی و گیلان به عنوان یکی از چهره‌های شاخص استان امروز نیز از سیروس قایقران نام ببرند. وقار و متانت این کاپیتان تیم ملی و فعالیت حرفه‌ای که داشت باعث شده تا امروز و پس از گذشت ۲۶ سال هنوز هم با نیکنامی از او یاد شود.

به گزارش ایسنا سیروس قایقران متولد اول بهمن ۱۳۴۰ در بندرانزلی؛ بازیکن فوتبال ایرانی و یکی از بازیکنان معروف در بندرانزلی و کاپیتان تیم ملی ایران بود و ۱۸ فروردین سال ۱۳۷۷ در حالی‌که همراه فرزندش (راستین قایقران)، همسر (افسانه اسدان) و برادر همسرش (ایمان اسدان) در اتومبیل خود از انزلی عازم تهران بود در حوالی امامزاده هاشم با کامیون تصادف کرد که منجر به فوت وی و فرزندش شد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: نوروز ۱۴۰۳ سیروس قایقران تيم فوتبال ملوان بندرانزلي بندر انزلي استانی اجتماعی استانی سیاسی طوفان رمضان روز قدس فعالیت حرفه ای سیروس قایقران تیم ملی بازی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۶۳۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پس از 12 سال: جدایی کاپیتان محبوب از دورتموند

به گزارش "ورزش سه"، رویس که در آکادمی باشگاه دورتموند رشد کرده در سال ۲۰۱۲ از بروسیا مونشن گلادباخ به تیم اول این باشگاه پیوست و از آن زمان تا به حال یکی از بازیکنان کلیدی و تاثیرگذار دورتموند در بسیاری از دیدارها بود.

هواداران دورتموند علاقه بسیار زیادی به این بازیکن داشتند و او در چند سال اخیر به یکی از نمادهای این باشگاه تبدیل شده بود و با تلاش بسیار و علاقه زیادی که به پیراهن تیمش داشت توانسته بود جایگاه خاصی را به عنوان یکی از اسطوره‌های این تیم به دست آورد.

باشگاه دورتموند لحظاتی قبل با انتشار پستی در شبکه‌های اجتماعی‌اش نوشت:« رویس در اواخر دوران درخشان فوتبالش به دنبال ماجراجویی جدیدی است. باشگاه دورتموند و کاپیتان قدیمی‌اش به صورت مشترک به این توافق رسیدند که قرارداد او را که در پایان فصل به اتمام خواهد رسید تمدید نکنند و مسیر آنها در این تابستان از یکدیگر جدا خواهد شد.»

صفحه رسمی دورتموند همچنین پیامی ویدیویی از رویس منتشر کرد. این ستاره آلمانی در این پیام خطاب به هوادارانش گفت:« خب، چطور باید شروع کنم؟ هواداران عزیز دورتموند، 12 سال اجازه داشتم که در این ورزشگاه فوق العاده بازی کنم.

نیمی از عمرم را به این باشگاه اختصاص دادم، با فراز و نشیب‌های بسیار. باید بگویم که بیشتر آن روزهای خوبی بود. من و باشگاه به این نتیجه رسیدیم که قراردادم را تمدید نکنیم. این باعث افتخار من است و بسیار سپاسگزار هستم که توانستم برای چندین سال در این باشگاه بازی کنم.

برایم بسیار سخت است که کلمات مناسب را پیدا کنم. با این حال، برایم مهم بود که اول به شما هواداران خبر دهم. ما هنوز هدف بزرگی در پیش داریم. می‌خواهیم به ومبلی (فینال لیگ قهرمانان اروپا) برسیم. می‌خواهیم این جام را دوباره به دورتموند بیاوریم. به همین دلیل مهم است که این تصمیم گرفته شده باشد.

حالا تمرکز همه ما روی این هدف بزرگ است و چند بار دیگر همدیگر را در این ورزشگاه فوق العاده خواهیم دید. در واقع این شنبه یکی از آنهاست. تمام تمرکز ما روی بازی‌های پیش رو است و شما را خواهم دید.»

رویس در طول دوران حضورش در دورتموند هرگز موفق نشد قهرمانی در بوندسلیگا را با این تیم تجربه کند اما دو قهرمانی در جام حذفی آلمان به دست آورد. او پیش از این یک بار دیگر هم در فینال لیگ قهرمانان اروپا با پیراهن دورتموند به میدان رفته که در سال ۲۰۱۳ و برابر بایرن مونیخ بود که با شکست این تیم و نایب قهرمانی آنها همراه شد.

این ستاره آلمانی در پنج سال اخیر بازوبند کاپیتانی دورتموند را بر بازو داشت و دو بار هم عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال آلمان را از آن خود کرد.

هانس یواخیم واتسکه، رییس دورتموند، درباره جدایی این بازیکن به سایت رسمی این باشگاه گفت:«رویس یکی از بزرگترین بازیکنان این باشگاه است. او در دورتموند متولد شد و تقریبا به مدت ۱۰ سال در تیم جوانان ما بازی کرد و ۱۲ سال هم در تیم اول بود و برای مدتی طولانی بازوبند کاپیتانی را در اختیار داشت.

ارتباط او با دورتموند فوق العاده است. بهترین آرزوها را برای او در آینده داریم. امیدواریم که پس از پایان دوران فوتبالش به این باشگاه برگردد چون وظایف جذاب بسیاری در دورتموند در انتظار او هستند.»

رویس همچنین در گفتگو با سایت رسمی باشگاه دورتموند اظهار داشت:«بابت فرصت خاصی که برای حضور در این باشگاه داشتم بسیار افتخار می‌کنم و سپاسگزارم. من بیشتر از نیمی از عمرم را در این باشگاه سپری کردم و از هر روز آن لذت بردم، هرچند که لحظات سختی هم وجود داشت.

از همین حالا می‌دانم که خداحافظی کردن در پایان فصل برایم بسیار دشوار است اما خوشحال هستم که این موضوع مشخص شد و ما می‌توانیم روی دیدارهای باقی مانده تمرکز کنیم. هدف بزرگ در ذهن داریم و همه می‌خواهیم که به آن برسیم. برای رسیدن به این هدف به تک تک هواداران فوق العاده این تیم که می‌خواهم از آنها به خاطر حمایت بی‌نظیرشان در طول این سال‌ها تشکر کنم نیاز داریم.»